32: Alexander
Voordat ik begin
Introductie
Op een dag komt er een marktkoopman op bezoek aan het hof van koning Philippus van Macedonië. Hij biedt een prachtig paard te koop aan, maar het is erg wild en niemand kan erop rijden. Totdat de jonge prins Alexander vraagt of hij het eens mag proberen...
Olim mercatores regi Macedonico, cui nomen erat
Philippus, equum acerrimum attulerant. Equus
mirae magnitudinis erat et caput simile capiti
bovis habebat. Pedibus pulsabat terram et hinniebat
maxima voce. Eum mercatores pretio tredecim
talentorum regi offerrebant. Statim Alexander,
Philippi filius parvus, patri dixit: ‘Si equum emeris,
eum cotidie colam. Equus, qui Bucephalus
vocabitur, facile me feret et volo facere cum eo ...’
Eum Philippus interpellavit et risit: ‘Tace, fili!
Equus acerrimus numquam domabitur nisi
a fortissimo homine!’ Ergo nonnullos milites
fortes equum ascendere et domare rex iussit.
Ingens miles equum ascendit: statim a feroci
equo in terram deiectus est. Omnes riserunt.
Pariter autem ceteri milites, haud minus fortes,
de equo ceciderunt. Is neminem per plus quam
brevissimum tempus tulit: omnes deiecit.
Iratis oculis interea parvus Alexander patrem
aspexit et ‘O pater,’ inquit, ‘equo miro milites tui
numquam pares erunt, sed a me Bucephalus facile
domabitur!’ Tunc vero Philippus rex omnesque
milites audacem puerum deriserunt. At statim
Alexander ad equum cucurrit et verba dulcia
susurrare incepit. Praeterea habenas pressit et
equi caput ad solem vertit: nam intellexerat equum
suam umbram timere! Facile Alexander equum
ascendit atque mox pedetemptim processit!
Magno gaudio pater promisit: ‘O fili, libenter
tibi dabo istum equum mirum. Cum Bucephalo tuo
Macedoniam relinques et regna aptiora petes.
Tibi enim patria nostra multo minor erit!’